Prawidłowo funkcjonujący narząd wzroku u czworonogów to ważny zmysł, który pozwala na odbieranie bodźców z otoczenia, a jego zmiany mogą zaburzać odbiór otoczenia. Pies nie powie nam, że nagle nie widzi, jeśli za tym stanem nie idą zmiany chorobowe, możemy tego nie zauważyć, przynajmniej nie od razu. Może to potrwać nim zorientujemy się, że psiak stracił wzrok. Nagła utrata wzroku może być bardziej rozpoznawalna niż postępująca i powolna ślepota. Medyczne przyczyny najczęściej wymieniane to: retinopatia nadciśnieniowa, jaskra, zaćma cukrzycowa, autoimmunologiczne zapalenie siatkówki IMR (immune-mediated retinitis), SARDS (nagłe nabyte zwyrodnienie siatkówki), zapalenie nerwu wzrokowego lub inne przyczyny ośrodkowe, a nawet urazy mechaniczne. Poza tym można zauważyć rozszerzone źrenice, zwiększony odblask z dna oka lub po prostu inny wygląd gałki ocznej.
Jednak w artykule spróbuje nakreślić jakie są pierwsze symptomy patrząc z perspektywy opiekuna psa, który nie jest weterynarzem, albo ma dopiero pierwszego psa w życiu i skromne doświadczenie w psim świecie. Pierwsze co zaczęło nas niepokoić to wpadanie na ściany i przedmioty, ogólna niezdarność w ruchach i zachowaniu. Nagła powolność w zachowaniu, takie zdziecinnienie i nieporadność. Saba zachowywała się tak, jakby nie wiedziała gdzie jest. Okazało się że jako psi senior, jest nie tylko niewidoma, ale ma demencję starczą. To po części powodowało, że początkowe stadium ślepoty, bo myślę, że takie przeszła, mogło być niezauważalne z uwagi na jej wiek. Trudno teraz odgadnąć kiedy to się zaczęło, gdyż wcześniej leczyła się na stan zapalny. Zmiany zachowania były poniekąd związane z jej chorobą. Nikt teraz nie potrafi stwierdzić co tak na prawdę było przyczyną ślepoty i jak szybko rozwijał się ten stan. Mogę tu pokusić się o stwierdzenie, że od momentu utraty wzroku do jej całkowitej ślepoty minęło od 2 do 3 tygodni, kiedy już byliśmy pewni, że coś jest nie tak ze wzrokiem. Nie dało się dłużej winić jej choroby czy wieku starczego. W przypadku naszej Saby i z uwagi na jej stan zapalny o podłożu neurologicznym miała przeprowadzony rezonans magnetyczny. Ale i to nic nie wykazało.
Kolejna zauważalna przez nas zmiana to brak reakcji na światło. Saba początkowo reagowała na mocny strumień latarki, potem już nawet na to nie reagowała. Leki neurologiczne zatrzymały ten stan, ale tylko na chwilę. Saba miała przebłyski kiedy nagle patrzyła wprost na słońce widać było uśmiech, czułam że coś widzi. Ale niestety trwało to krótko, a wzrok od kilku miesięcy nie wracał.
Poza tym można zauważyć różnice w zachowaniu i często apatię. Pies może jeść mniej lub nadmiernie, mogę powiedzieć, iż w naszym przypadku jadła aż nadto. Saba wręcz rzucała się na jedzenie, jakby to miała być ostatnia jej przyjemność w życiu. Ona dynamiczna i lubiąca bieganie, szybko ucząca się, jeżdżąca na psie obozy, nagle niezdarna na starość. Ot kolejny rozdział w życiu. Przypuszczam, że apetyt związany był z jej wiekiem, nigdy nie opuszczała posiłków odkąd przekroczyła 10 lat, ale zdecydowanie się pogorszyło i zaczęło się obżarstwo, wręcz domagała się jedzenia. Potem dla odmiany schudła, gdyż pojawiły się problemy z wątrobą, a stawy obciążone odmawiały posłuszeństwa.
Podsumowując - najważniejsze są pierwsze objawy, takie jak zderzanie się ze ścianą i przedmiotami na drodze, brak orientacji w terenie, zmiana w zachowaniu, zmiana wyglądu oka.
Warto udać się do weterynarza okulisty, który posiada specjalistyczny sprzęt diagnostyczny.
Zbada oko przy pomocy lampy szczelinowej, która pozwala na dokładne oględziny zewnętrznych struktur oka w powiększeniu. Badanie dna oka jest możliwe po uprzednim podaniu kropli rozszerzających źrenicę, które wykonuje się przy pomocy oftalmoskopu pośredniego lub bezpośredniego. Okulista psi może wykonać szereg badań i testów m.in. lampą szczelinową, oftalmoskopię bezpośrednią i pośrednią przy użyciu oftalmoskopu oraz soczewki okulistycznej, test Schirmera, test fluoresceinowy, tonometrię oraz sprawdzić ogólny stan oka.
Nie czekajmy aż stan będzie się pogarszał.
Pamiętajmy jednak, aby mimo tych wszystkich zmian w zachowaniu zwierzęcia zachować spokój, bo pies odczuwa nasze zdenerwowanie.
Więcej w tym temacie na blogu https://www.statusprawnypsawpolsce.com/blog/categories/saba-niewidomy-pies
Na temat praw psów i kotów w naszych książkach prezentowanych poniżej.
Autor: Natalia Dobrowolska. Materiał chroniony prawami autorskimi.
Data publikacji: 21.11.2023.
Zdjęcie: Wix.com All rights reserved.
Zakazane jest publikowanie treści książki, zdjęć, rysunków, grafiki i artykułów bez zgody autora. Jeśli cytujesz fragment, nie zmieniaj jego treści i zaznacz czyje to dzieło - imię i nazwisko autora i nazwa publikacji czy książki z datą wydania, a jeśli powołujesz się na artykuł to dodatkowo dodaj link do strony.