Weterynarz to zawód zaufania publicznego, który zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarza Weterynarii powinien sumiennie wypełniać swoje obowiązki. Powołaniem lekarza weterynarii jest dbałość o zdrowie zwierząt oraz weterynaryjna ochrona zdrowia publicznego i środowiska. Rodzaj odpowiedzialności lekarza weterynarii można podzielić na: cywilny, karny, zawodowy i pracowniczy.
Odpowiedzialność cywilna oparta jest na przepisach kodeksu cywilnego.
Art. 415. k.c. [Odpowiedzialność ex delicto] Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.
Art. 471. k.c. [Odpowiedzialność ex contractu] Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Art. 443. k.c. [Zbieg podstaw odpowiedzialności] Okoliczność, że działanie lub zaniechanie, z którego szkoda wynikła, stanowiło niewykonanie lub nienależyte wykonanie istniejącego uprzednio zobowiązania, nie wyłącza roszczenia o naprawienie szkody z tytułu czynu niedozwolonego, chyba że z treści istniejącego uprzednio zobowiązania wynika co innego.
Odpowiedzialność cywilna może przybrać postać odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 k.c.), deliktowej (art. 415 k.c.) lub może zachodzić ich zbieg (art. 443 k.c.).
Art. 361 §2 k.c. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Na pojęcie szkody składają się: szkoda rzeczywista (damnum emergens) i utrata potencjalnych korzyści (lucrum cessans). Zdarzenie powodujące szkodę to np. błąd w sztuce. Kolejnym elementem jest wina, to jest niezgodne z prawem i wiedzą medyczną zachowanie oraz związek przyczynowo-skutkowy między szkodą a winą. Wina może być umyślna (czyn sprzeczny z zawodową normą etyczną lub zasadą deontologii weterynaryjnej tj. norm moralnych) i nieumyślna (jak niedbalstwo np. złe przechowywanie leków lub niezachowanie należytej staranności, jakiej mamy prawo oczekiwać np. dezynfekcja sprzętu).
Zastosowanie art. 362 k.c. może mieć miejsce wówczas, gdy zachowanie pokrzywdzonego pacjenta, w naszym przypadku opiekuna psa, jest adekwatną współprzyczyną powstania szkody lub jej zwiększenia. Ponadto odpowiedzialność może być też solidarna.
Art. 441. k.c. [Solidarność; regres]
§ 1. Jeżeli kilka osób ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym, ich odpowiedzialność jest solidarna.
§ 2. Jeżeli szkoda była wynikiem działania lub zaniechania kilku osób, ten, kto szkodę naprawił, może żądać od pozostałych zwrotu odpowiedniej części zależnie od okoliczności, a zwłaszcza od winy danej osoby oraz od stopnia, w jakim przyczyniła się do powstania szkody.
§ 3. Ten, kto naprawił szkodę, za którą jest odpowiedzialny.
Formy odpowiedzialności różnią się od siebie, ale mają też wiele cech wspólnych, jak choćby ochronę przed naruszeniem norm deontologicznych, będących gwarancją należytego wykonywania zawodu. Celem tych regulacji jest przede wszystkim poprawa i jakość świadczonych usług medycznych z zakresu weterynarii.
(Fragmenty książki: Natalia Dobrowolska "Status prawny psa w Polsce. Poradnik praktyka psiarza", rozdział 12 Odpowiedzialność lekarza weterynarii, Wydawnictwo Poligraf 2018).
W książce jest cały rozdział poświęcony odpowiedzialności lekarza weterynarii (z podziałem na rodzaje odpowiedzialności) i postępowaniem dyscyplinarnym.
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 29 lipca 1993 r. w sprawie postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii (Dz.U.1993.79.371). Na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz.U.2019.1140).
Rozporządzenie w sprawie postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej lekarzy weterynarii § 16. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej wszczyna postępowanie wyjaśniające, jeżeli uzyskał wiarygodną informację o przewinieniu z zakresu lekarsko-weterynaryjnej odpowiedzialności zawodowej.
§ 38.
1. W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień zawodowych sąd lekarsko-weterynaryjny wymierza kary za poszczególne przewinienia, a następnie wymierza jedną karę łączną za wszystkie czyny. 2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady:
1) w przypadku orzeczenia kar upomnienia i nagany wymierza się karę łączną nagany, 2) kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie wyłącza orzeczenia kary upomnienia lub nagany, 3) przy orzeczeniu za kilka przewinień kar zawieszenia prawa wykonywania zawodu, kara łączna nie może przekroczyć 3 lat, 4) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i kary pozbawienia prawa wykonywania zawodu wymierza się karę łączną pozbawienia prawa wykonywania zawodu.
3. Zasady przewidziane w ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie wydania orzeczenia łącznego.
Zgoda na zabieg
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. (Dz.U.2019.1950).
Art. 192. k.k. [Zabieg leczniczy bez wymaganej zgody]
§1. Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Więcej na temat psów i kotów w naszych książkach prezentowanych poniżej.
Autor: Natalia Dobrowolska. Materiał chroniony prawami autorskimi.
Data publikacji: 21.02.2020.
Zdjęcie: Wix.com All rights reserved.
Zakazane jest publikowanie treści książki, zdjęć, rysunków, grafiki i artykułów bez zgody autora. Jeśli cytujesz fragment, nie zmieniaj jego treści i zaznacz czyje to dzieło - imię i nazwisko autora i nazwa publikacji czy książki z datą wydania, a jeśli powołujesz się na artykuł to dodatkowo dodaj link do strony.