Utrata wzroku u psa to temat złożony. Początki są zawsze trudne. Przyczyny utraty wzroku mogą być różne, począwszy od schorzeń medycznych, jak przebyta infekcja, zatrucie toksyczne, jaskra, zaćma, zapalenie rogówki czy inne zmiany chorobotwórcze. Nie każda z chorób może mieć takie konsekwencje, ale prawdopodobieństwo rośnie szczególnie jeśli stan chorobowy był długotrwały. Zdarzają się też nieszczęśliwe wypadki. Pomijając kwestie medyczne, utrata wzroku, szczególnie nagła, jest wyzwaniem dla czworonoga i jego opiekuna.
Wydawałoby się, że nagła utrata wzroku u psa powinna być bardziej zauważalna, gdyż zmiana zachowania psa znacząco odbiega od normy. Gdy pies powoli traci wzrok możemy odebrać to, jako stan chorobowy albo że się starzeje i już nie jest taki sprawny. Wówczas trudno stwierdzić kiedy ten proces utraty wzorku się rozpoczął. Pies może mieć problem z odnalezieniem się na znanym mu terenie. Często taka zmiana ma podłoże neurologiczne, dlatego warto zwracać uwagę na nietypowe i nagle pojawiające się zmiany zachowań u psa. Można powiedzieć, że dotyczy to wielu chorób, to jak rozpoznać ślepotę? Najczęściej mamy z tym do czynienia, gdy pies zderza się z przedmiotami na swojej drodze, albo ma kłopot z trafieniem do miejsca mu znajomego.
Może się tak zdarzyć, że nie od razu poznamy symptomy utraty wzroku, gdyż może to postępować stopniowo. Trudniej ocenić ten stan, jeśli zwierzaków w domu jest więcej. Pies potrafi dostosować się do otoczenia i na przykład wraca do domu za drugim psem po jego zapachu. Może wracać też po swoim zapachu. Pies niewidomy podąża za drugim psem wykorzystując nie tylko węch ale i słuch. Pies niewidomy nasłuchuje w jakim kierunki udaje się pies przed nim i stara się iść tą samą drogą.
Początkowo może się wydawać, że pewne zachowania jak zderzenia z przedmiotami są przypadkowe, ale jeśli występują częściej niż zwykle, to powinniśmy reagować. Z drugiej strony nie panikujmy jak pies zderzy się z przedmiotem raz czy dwa, są różne psie natury, jedne spokojniejsze, drugie dynamiczniejsze. Warto jednak się przyjrzeć sytuacji, jeśli zmienia się przy tym natura psa.
Pies tracąc wzrok staje się powolniejszy, bardziej niepewnie stawia kroki, zaczyna też wyostrzać inne zmysły, chcąc sobie pomóc w tej sytuacji. Całkiem możliwe, że w przypadku powolnej utraty wzroku możemy tego nie zauważyć od razu. Opiekun może poczuć się winny, że tego nie zauważył, ale jeśli ktoś nie jest ekspertem czy weterynarzem, może odebrać te objawy jako proces starzenia się psa (o tym w kolejnym artykule - Niewidomy pies senior). Pies tracąc wzrok staje się niezdarny, wręcz bezradny, zderza się ze ścianą i meblami, nie wie gdzie iść, wykazuje też niezdolność do znalezienia przedmiotów, zabawek czy miski z wodą, częściej też śpi i nie bardzo chce wychodzić na spacery.
Brak dotychczasowych doznań, zabaw, możliwości bezpiecznego poruszania się, powoduje też zmianę nastroju u psa. Pies staje się bardziej smutny, może popaść w stany depresyjne, ale niekoniecznie, wszystko zależy od otoczenia i jak będziemy starać się mu pomóc.
Warto poradzić się weterynarza i behawiorysty doświadczonego z pracą z niewidomym psem.
Opiekunowie niewidomego czworonoga nie załamujcie się i nie rezygnujcie z dotychczasowego stylu życia i relacji z psem, wszystko powoli się ułoży. Da się żyć normalnie z niewidomym psem, tylko potrzeba czasu. Z naszej strony będziemy pisać na bieżąco jak my sobie radzimy z naszym niewidomym psem Sabą.
Więcej w tym temacie na blogu https://www.statusprawnypsawpolsce.com/blog/categories/saba-niewidomy-pies
Więcej na temat praw psów i kotów w naszych książkach prezentowanych poniżej.
Autor: Natalia Dobrowolska. Materiał chroniony prawami autorskimi.
Data publikacji: 14.11.2023.
Zdjęcie: Wix.com All rights reserved.
Zakazane jest publikowanie treści książki, zdjęć, rysunków, grafiki i artykułów bez zgody autora. Jeśli cytujesz fragment, nie zmieniaj jego treści i zaznacz czyje to dzieło - imię i nazwisko autora i nazwa publikacji czy książki z datą wydania, a jeśli powołujesz się na artykuł to dodatkowo dodaj link do strony.