„Pies asystujący pełni wyjątkową rolę w społeczeństwie, a i prawo daje mu szczególne uprawnienia. Pojęcie psa asystującego zostało wyjaśnione w art. 2 pkt 11 Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 27 sierpnia 1997 r. (Dz.U.2019.1172), oznacza to odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.” (N. Dobrowolska, Status prawny psa w Polsce. Poradnik praktyka psiarza, Poligraf 2018).
Osoba niepełnosprawna musi spełnić pewne warunki, aby z powyższego uprawnienia móc skorzystać:
1) wyposażenie psa asystującego w uprząż, w widocznym miejscu na uprzęży umieszcza się napis »Pies asystujący«.
2) Posiadanie przez osobę niepełnosprawną certyfikatu potwierdzającego status psa asystującego.
3) Posiadanie przez osobę niepełnosprawną zaświadczenia o wykonaniu wymaganych szczepień weterynaryjnych.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 1 kwietnia 2010 r. w sprawie wydawania certyfikatów potwierdzających status psa asystującego, wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 20b ust. 9 ww ustawy [Osoba niepełnosprawna z psem asystującym].
W załączniku nr 1 wyodrębnione zostały cztery rodzaje psów asystujących wraz z funkcjami:
1. Pies przewodnik osoby niewidomej lub niedowidzącej.
Funkcje – daje osobie niewidomej lub niedowidzącej możliwość samodzielnego i bezpiecznego poruszania się bez obawy natrafienia na przeszkodę.
2. Pies asystent osoby niepełnosprawnej ruchowo.
Funkcje – asystuje osobie niepełnosprawnej ruchowo poruszającej się na wózku. Pies asystent specjalizuje się w podnoszeniu, podawaniu, otwieraniu i naciskaniu.
3. Pies sygnalizujący osoby głuchej i niedosłyszącej.
Funkcje – asystuje osobie głuchej lub niedosłyszącej przez zwracanie jej uwagi na określone dźwięki, a następnie doprowadzenie jej do źródła hałasu.
4. Pies sygnalizujący atak choroby (np. epilepsji, chorób serca).
Funkcje – wyczuwa nadchodzący atak choroby i ostrzega o tym właściciela lub osoby z jego otoczenia lub reaguje na atak choroby.
Zgodnie z Ustawą z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, art. 20a. [Osoba niepełnosprawna z psem asystującym]
Osoba niepełnosprawna wraz z psem asystującym ma prawo wstępu:
1) do obiektów użyteczności publicznej, w szczególności: budynków i ich otoczenia przeznaczonych na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz innych ogólnodostępnych budynków przeznaczonych do wykonywania podobnych funkcji, w tym także budynków biurowych i socjalnych;
2) do parków narodowych i rezerwatów przyrody;
3) na plaże i kąpieliska.
ust. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również w środkach transportu kolejowego, drogowego, lotniczego i wodnego oraz w innych środkach komunikacji publicznej.
ust. 3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie zwalnia osoby niepełnosprawnej z odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez psa asystującego.
ust. 4. Warunkiem skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest wyposażenie psa asystującego w uprząż oraz posiadanie przez osobę niepełnosprawną certyfikatu potwierdzającego status psa asystującego i zaświadczenia o wykonaniu wymaganych szczepień weterynaryjnych.
ust. 5. Z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, może korzystać trener psa szkolonego na psa asystującego na podstawie zaświadczenia wydanego przez podmiot prowadzący szkolenie psów asystujących. Przepisy ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio.
ust. 6. Osoba niepełnosprawna nie jest zobowiązana do zakładania psu asystującemu kagańca oraz prowadzenia go na smyczy.
Ustawodawca w art. 20a ust.1 pkt 1 Ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych pominął budynki przeznaczone na potrzeby kultu religijnego. Pies asystujący nie ma wstępu do nich. Można zapytać księdza czy pastora, mogą wyrazić zgodę . Jest to związane z różnorodnością kultu i wyznań, i ustawodawca nie może ingerować w tą kwestię.
Więcej w książce: Natalia Dobrowolska "Status prawny psa w Polsce. Poradnik praktyka psiarza", Poligraf 2018.
Autor / zdjęcie : Natalia Dobrowolska. Materiał chroniony prawami autorskimi.
Stan prawny na listopad 2019.
Zdjęcie: Wix.com All rights reserved.
Wysłuchaj artykułu na you tube
Zakazane jest publikowanie treści książki, zdjęć, rysunków, grafiki i artykułów bez zgody autora. Jeśli cytujesz fragment, nie zmieniaj jego treści i zaznacz czyje to dzieło - imię i nazwisko autora i nazwa publikacji czy książki z datą wydania, a jeśli powołujesz się na artykuł to dodatkowo dodaj link do strony.
Comments